voor meer: www.tiemens.info
                                                                           
ALSOF JE HET JACHTHUIS ZIET . . .
 
Iedereen is het er wel over eens; het is eeuwig zonde   dat Het Jachthuis, dat in het park Gulden Bodem stond, in de jaren zestig werd   afgebroken. Het mag dan een uitgewoond gebouw zijn geweest dat ook bouwkundig   in slechte staat verkeerde, maar afbreken ...
Tot het weinige dat we van Het Jachthuis nog   bezitten, behoren oude foto's. Oude foto's die ons een sprookjesachtig huis in   een prachtig parklandschap tonen; oude foto's ook die in zekere zin een   aanklacht zijn tegen de sloopgeest die in de eerste decennia na de oorlog door   Arnhem waarde.
 


 
Links Het Jachthuis op het landgoed   Gulden Bodem in Arnhem, rechts Huis Wielbergen in Angerlo
 
Maar gelukkig doet zich   de unieke situatie voor, dat - behalve de oude foto's - iets anders is   overgebleven dat ons na zoveel jaren nog een goed idee kan geven van hoe Het   Jachthuis er moet hebben uitgezien; Huis Wielbergen in Angerlo. Het werd in   dezelfde periode (1869-1872) gebouwd als Het Jachthuis, naar het ontwerp van   dezelfde architect (L.H. Eberson, 1822-1889) en voor een broer van Mr.   W.G.  baron Brantsen (1831–1899) die   overigens op kasteel Zijpendal (de tweede 'a' is pas in de 20ste   eeuw de naam binnengeslopen!) woonde. Het kan bijna niet anders of beide huizen   mòeten wel als twee druppels water op elkaar hebben geleken!
 
Huis Wielbergen
Met recht kan men over Het Jachthuis en Wielbergen spreken als over tweelinghuizen, de gelijkenis was treffend, al waren de huizen niet geheel identiek. Zo is Wielbergen door een verbouwing in 1884 groter geworden dan Het Jachthuis. Maar toch mag wel worden gezegd, dat wie Huis Wielbergen ziet, ook Het Jachthuis. Carel Marie baron Brantsen en zijn gezin hebben niet ononderbroken op Wielbergen gewoond. Zo overleed hij in 1909 op Rhederoord te De Steeg, van oudsher een van de Brantsenbezittingen. Zijn echtgenote daarentegen overleed in 1922 op Wielbergen, waar zij toen weer wwonde. Hun vier kinderen zijn er ook allen geboren. Een van hen was Vivian, door zijn kennissen 'Viv' genoemd, die eigenaar van Huis Wielbergen werd. Deze patriottische Vivian liet na zijn dood de bezitting na aan de door hem opgerichte 'De C.M. Baron Brantsen en S.J. Gravin van Limburg Stirum Stichting'. Het huis werd verbouwd, waarbij de overstekende dakgedeelten en de houten gevelversieringen werden verwijderd, waardoor het ontwerp van Eberson veel geweld werd aangedaan; wat een opknapbeurt had moeten zijn, werd een afknapbeurt! Ook verrezen er allerlei bouwsels en werd de oranjerie aan het hoofdgebouw vastgebouwd. In 1959 werd in het huis het Nederlands Hervormd Rust- en Herstellingsoord gevestigd door de huurder, de 'Dr. J.R. Slotemaker de Bruïne Stichting'. Lang was deze instelling overigens niet in Wielbergen gehuisvest.

Huis Wielbergen als Nederlands Hervormd Rust- en Herstellingsoord; de overstekende dakranden zijn al verdwenen en de muren ontdaan van klimop
Vanaf 1964 ging 'Stichting Philadelphia Zorg'        het landgoed met zijn gebouwen huren. Deze landelijk werkende stichting biedt        zorg en ondersteuning aan mensen met een handicap. Zij richtte in Wielbergen        een tehuis in voor geestelijk gehandicapten. In 1980 werd de huur omgezet        in een erfpacht. Achter het oude huis verrees een modern en contrasterend        gebouw, dat nog steeds onderdak biedt aan ruim twintig cliënten. In het oude        Wielbergen is sinds 1999 het 'Nationale Museum Verpleging & Verzorging'        gevestigd en vanaf medio 2002 vindt 'Evenbeeld, centrum voor beeldvorming’        er ook een plaats. Dankzij een grote inspanning van Philadelphia is het monumentale        pand inmiddels weer zoveel mogelijk naar de originele staat teruggebracht.        Bij een grondige uitwendige restauratie in 1996 zijn de uitstekende dakdelen        weer in ere hersteld en is de lelijke witte kleur, die nu nog alleen het koetshuis        en de aangebouwde oranjerie ontsiert, onder een meer baksteenkleurige verflaag        verdwenen. Op de parterre zijn enkele kamers weer in oude stijl ingericht.
 

 
Huis Wielbergen op het dieptepunt van zijn 'mishandeling' - de   muren ook nog wit (3.12.1994)
 
Kortom, Wielbergen is   in goede handen. Hadden we dat ook maar kunnen opmerken over de houding van die   gemeente Arnhem in de jaren zestig tegenover Het Jachthuis aannam . . .
 


 
Huis Wielbergen met een natuurlijker   kleurtje en onder een nieuwe 'hoed', weer mèt rand (16.08.2003)
 
Gelukkig is het   landgoed Wielbergen als gevolg van het streven van ‘Philadelphia’ om de deuren   richting samenleving wijd open te zetten, bepaald geen ontoegankelijk   gebied meer. De wisselexpositie in Evenbeeld is te bezichtigen. Er zijn   vergaderfaciliteiten, de catering kan worden verzorgd. In de theeschenkerij en   aangrenzende kruidentuin zijn gedurende de openingstijden bezoekers en   passanten (recreërende dagjesmensen) van harte welkom. Er staan zelfs twee   nieuwe poorthuisjes op het terrein - opgetrokken in oude stijl - , die als   vakantieverblijf verhuurd worden voor mensen met of zonder handicap. 
Voor alle   informatie die u wenst over   hetgeen ‘Philadelphia’ in Angerlo heeft te bieden, kunt u terecht bij:
Mevrouw F. Westra,   manager Philadelphia Zorg Wielbergen, Mariëndaalseweg 21, 6986 CB  Angerlo, tel. 0313 476007, e-mail h.wit@philadelphia.nl.
Actuele informatie over   de wisseltentoonstelling vindt u op www.evenbeeld.org.
 
 
Bronnen:
J. Harenberg:                             Adellijke huizen in   het richterambt Doesborgh, Doesburg 1990;
                                                Geneugten van het   buitenleven, Alphen aan de Rijn 2003;
W.H. Tiemens (sr.): Bijdrage onder de titel Zypendaal in de bundel Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen 1965 - 1975;
Philadelphia Zorg Wielbergen:        Landgoed Wielbergen (brochure).